ชีวิตที่ผ่านมา

อาจจะเป็นเรื่องที่ไม่น่าติดตามเท่าไรนักสำหรับชีวิตของผมที่ได้ผ่านมา หลังจากเรียนจบระดับ ปวช. เมื่อปี 2515 จากวิทยาลัยรัฐบาลแห่งหนึ่งที่อยู่ตรงข้ามทำเนียบรัฐบาลน่ะครับ ชีวิตหลังจากนั้นก็ไม่มีอะไรโลดโผนเท่าไร ติดทหารเกษฑ์ 2 ปี เต็ม ๆ เค้าก็ให้ไปอยู่หน่วยช่วยรบ ได้ไปเป็นครูสอนเด็ก ๆ พอปลดประจำการ ได้เที่ยวประมาณ 2 อาทิตย์ เค้าก็ให้ไปทำงานเป็น Shipping ที่ คลองเตย ก็วิ่งระหว่างดอนเมืองกะคลองเตย ได้ประมาณ 4 เดือน แม่ก็โทรมาบอกให้ไปสมัครงานที่ ธ. กสิกรไทย สำนักงานใหญ่ ซึ่งอยู่ ถ.สีลม (ในขณะนั้น) ก็ไปสมัครและก็สอบได้บรรจุที่ อำเภอแห่งหนึ่งในจังหวัดชุมพร (บ้านเกิดของผมเอง) ทำอยู่ได้ประมาณ 2 ปี ก็ลาออกเพราะย้ายภูมิลำเนามาอยู่สงขลา ช่วยทำงานที่บ้านได้ระยะนึง ก็เข้าทำงานธนาคารอีกครั้ง เพื่อน ๆ บอกว่า มึงโชคดีมาก ๆ ได้งานเป็นว่าเล่น คนอื่นหางานกันตีนแทบพลิก ยังไม่ค่อยจะได้เลย ก็เลยทำงานเป็นลูกจ้างที่นี่ เป็นเวลา 15 ปี ไต่เต้าตั้งแต่เสมียนจนได้เป็นผู้บริหารในระดับ กลาง ๆ ก็ต้องออกมาช่วยที่บ้านทำธุรกิจ ตอนนี้ก็ไม่ได้ทำแล้ว ตลอดเวลาที่ทำงาน จะมีบางครั้งที่ตั้งคำถามตัวเองว่านี่คือสิ่งที่เราต้องการมั๊ย แต่ก็ยังไม่สามารถตอบได้ รู้แต่ว่า ตอนเป็นลูกจ้างบางครั้งก็ต้องทำงานจนสว่างคาตา ต้องวิ่งกลับไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วกลับมาทำงานใหม่ 3-4 ครั้งต่อเดือน ครั้นออกมาทำงานของตัวเองที่บ้านแทบไม่ต่างจากตอนเป็นลูกจ้าง ไม่ค่อยได้พบหน้าลูก ๆ เพราะได้เข้าบ้านลูกก็หลับแล้ว ออกไปทำงานเช้ามืดลูกก็ยังไม่ตื่น ปัจจุบันลูกโตเรียนจบหมดแล้ว แต่งงานมีครอบครัวกันไปแล้ว ก็ยังหาคำตอบให้ตัวเองได้ได้ว่า "เราต้องการอะไร" รู้แต่ว่ายังอยากจะทำอะไรสักอย่างที่มีประโยชน์ต่อตัวเองและครอบครัว อย่างน้อยในวันที่เราไม่อยู่แล้ว ก็ยังเบาใจได้ว่า มีอะไรให้กับพวกเขาได้บ้าง